روغن زیتون بکر چه رنگی است ؟ + تشخیص روغن زیتون

روغن زیتون بکر چه رنگی است ؟ روغن زیتون بکر رنگی زرد طلایی دارد.طعم و رایحه آن شبیه زیتون می باشد.مزه روغن زیتون بکر کمی تندی و تلخی جزیی دارد.

روغن زیتون بکر را چگونه تشخیص دهیم ؟ روغن زیتون بکر معمولا طلایی رنگ و طعم خوب دلپذیری دارد.

روغن زیتون بکر چه رنگی است ؟

البته! رنگ روغن زیتون بکر (Extra Virgin Olive Oil) می‌تواند طیف متنوعی داشته باشد و این کاملاً طبیعی است. به طور کلی، رنگ این روغن معمولاً بین سبز تیره تا طلایی مایل به سبز متغیر است.

عوامل اصلی که بر رنگ روغن زیتون اصل  بکر تأثیر می‌گذارند عبارتند از:

1. نوع زیتون: هر رقم زیتون (مانند کورونیکی، آربکینا، پیچوال و…) رنگ منحصر به فردی به روغن می‌دهد.

2. درجه رسیدگی:زیتون‌های سبز و نارس، روغنی با رنگ سبز پررنگ و تند تولید می‌کنند. هرچه زیتون رسیده‌تر و تیره‌تر شود، رنگ روغن به زرد طلایی یا سبز روشن متمایل می‌شود.

3. منطقه جغرافیایی و شرایط آب و خاک: این عوامل نیز بر ترکیبات موجود در زیتون و در نتیجه رنگ روغن تأثیر می‌گذارند.

نکته بسیار مهم:

رنگ روغن زیتون نشان‌دهنده کیفیت آن نیست!

متخصصان و داوران حرفه‌ای روغن زیتون، برای قضاوت درباره کیفیت، از لیوان‌های آبی‌رنگ مخصوصی استفاده می‌کنند تا رنگ روغن را نادیده بگیرند و تنها بر روی عطر، طعم و احساس دهانی آن تمرکز کنند.

یک روغن زیتون اصل  بکر باکیفیت باید عطر و طعم تازه میوه زیتون داشته و فاقد هرگونه بوی نامطبوع (مانند رطوبت، کپک، ترشیدگی یا طعم فلزی) باشد.

 خلاصه:

رنگ متداول: سبز تیره، سبز زیتونی، طلایی مایل به سبز.

رنگ‌های دیگر: ممکن است زرد طلایی، سبز روشن یا حتی تقریباً زرد باشد.

نکته کلیدی: برای تشخیص کیفیت، به جای رنگ، به برچسب “بکر” (Extra Virgin)، تاریخ تولید و عطر و طعم تازه آن توجه کنید.

روغن زیتون بکر چه بویی دارد ؟

عالی است که این سوال را می‌پرسید، زیرا عطر یکی از مهم‌ترین شاخص‌های تشخیص کیفیت روغن زیتون بکر است.

روغن زیتون بکر باکیفیت باید بوی تازه، گیاهی و میوه‌ای داشته باشد که نشانی از تازگی و سلامت خود میوه زیتون است.

 عطرهای مطلوب و طبیعی روغن زیتون بکر:

این روغن می‌تواند ترکیبی از رایحه‌های زیر را داشته باشد:

1. بوی میوه تازه زیتون: اصلی‌ترین و پایه‌ای‌ترین رایحه است.

2. بوی گیاهی تازه: مانند علف تازه چمن زده شده، برگ گوجه فرنگی، کنگر، آرتیشو (کنگور) یا سبزیجات معطر.

3. بوی میوه‌ای: در برخی ارقام، ممکن است بوی سیب سبز، موز نرسیده یا طعمی گس مانند داشته باشد.

4. ‌بوی ادویه‌ای ملایم: برخی روغن‌ها رایحه‌ای فلفلی یا گیاهان خشک شده دارند.

کلیک کنیم ؛ روغن زیتون بکر چیست ؟ تفاوت روغن زیتون بکر و فرابکر

نکته کلیدی: این عطرها باید شاداب، تمیز و مطبوع باشند و یادآور طبیعت و میوه تازه باشند.

—

عطرهای نامطلوب و نشانه فساد یا کیفیت پایین:

اگر روغن زیتون بکر هر یک از بوهای زیر را داشت، به این معنی است که کهنه، فاسد یا با کیفیت بسیار پایین است:

بوی ترشیدگی یا رانسیتی: شبیه به بادام زمینی کهنه یا روغن رنگ. این شایع‌ترین نشانه فساد ناشی از اکسیداسیون است.

بوی کپک یا رطوبت: شبیه انبار مرطوب یا جوراب خیس. این بو نشان می‌دهد زیتون‌ها قبل از روغن‌کشی کپک زده یا در رطوبت مانده‌اند.

بوی استیک یا سرکه: نشان از تخمیر بیش از حد زیتون‌ها دارد.

بوی فلزی: به دلیل تماس با سطوح فلزی در حین تولید ایجاد می‌شود.

بوی بی‌طعم و کهنگی: روغن هیچ بوی تازه‌ای ندارد و “مرده” است.

 چگونه روغن را بو کنیم؟

برای تشخیص این عطرها، بهترین روش این است:

1. مقداری از روغن را در یک لیوان کوچک بریزید.

2. کف دست خود را با لیوان بپوشانید و آن را برای یک تا دو دقیقه گرم کنید تا عطر آن آزاد شود.

3. سپس بینی خود را نزدیک کرده و چند بار به آرامی بو بکشید.

 جمع‌بندی نهایی:

یک روغن زیتون بکر مرغوب، بوی زندگی و تازگی می‌دهد. وقتی آن را استنشاق می‌کنید، باید شما را به یاد یک باغ زیتون یا یک مزرعه پر از علف و سبزیجات تازه بیندازد، نه یک انبار تاریک یا یک قوطی روغن کهنه.